Język wepski
|
||
Obszar | Karelia, Federacja Rosyjska | |
Liczba mówiących | 3-8 tysięcy | |
Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie Języki uralskie Języki ugrofińskie Języki fińskie Języki bałtycko-fińskie Język wepski |
|
Pismo/alfabet | łacińskie | |
Kody języka | ||
ISO 639-1 | – | |
ISO 639-2 | fiu | |
SIL | VEP | |
W Wikipedii | ||
Zobacz też: język, języki świata |


Język wepski – język uralski z bałtycko-fińskiej grupy językowej, używany przez Wepsów, zamieszkujących północno-zachodnią Rosję – na wschód od Petersburga oraz okolice jeziora Ładoga w rejonie Pietrozawodzka (Karelia). Do jego zapisu stosowany jest alfabet łaciński z dodatkowymi znakami diakrytycznymi. Język ten posiada trzy główne dialekty: północny (najliczniejszy, obejmuje 3/4 mówiących), oraz środkowy i południowy. Charakterystyczną cechą jego gramatyki jest występowanie dużej, nawet jak na języki ugrofińskie, liczby przypadków, których jest 22 lub 23. Obecnie język wepski używany jest przez ok. 3-8 tysięcy Wepsów (na ogólną liczbę 8-12 tys. osób deklarujących tę narodowość). W XX wieku język wepski wypierany jest przez język rosyjski i w znacznie mniejszym stopniu – przez spokrewniony z wepskim język karelski.
W języku wepskim ukazuje się miesięcznik „Kodima” (Ziemia ojczysta), wydawany w dużym, jak na liczbę osób posługujących się językiem wepskim, nakładzie – ok. tysiąca egzemplarzy.
Alfabet[edytuj | edytuj kod]
W latach 30. XX wieku, gdy pojawiło się dość masowo (w stosunku do lat wcześniejszych) piśmiennictwo w języku wepskim, do jego zapisu opracowano ujednolicony alfabet, oparty na piśmie łacińskim.
Alfabet stosowany do 1937 r.:
A a | Ä ä | B b | C c | Ç ç | D d | E e | F f |
G g | H h | I i | J j | K k | L l | M m | N n |
O o | Ö ö | P p | R r | S s | Ş ş | T t | U u |
V v | Y y | Z z | Ƶ ƶ | ı | ’ |
W 1937 r. zadecydowano, iż do zapisu języka stosowane będzie pismo oparte na cyrylicy. Obecnie powrócono do zapisu przy pomocy alfabetu łacińskiego, który jednak nieznacznie zmieniono w stosunku do tego, jaki obowiązywał w latach 30. XX wieku.
Alfabet stosowany współcześnie:
A a | Ä ä | B b | C c | Č č | D d | E e | F f |
G g | H h | I i | J j | K k | L l | M m | N n |
O o | Ö ö | P p | R r | S s | Š š | T t | U u |
Ü ü | V v | Z z | Ž ž | ’ |
|