Wessex
 |
Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
|||
| 519–927 | |||
|
|||
 |
|||
| Język urzędowy | staroangielski, kornijski | ||
| Stolica | Vintan Ceaster | ||
| Ustrój polityczny | monarchia | ||
| Pierwszy król | Cerdic | ||
| Ostatni król | Athelstan | ||
| założone | 519 | ||
| Unifikacja Anglii przez Athelstana | 927 | ||
| Religia dominująca | pogaństwo chrześcijaństwo |
||
Wessex – jedno z siedmiu państw heptarchii anglosaskiej. Położone na południowym krańcu Brytanii, graniczyło od wschodu z Susseksem, północy z Mercją, od południowego zachodu z Kornwalią. Od południa Wessex otaczało morze. W IX wieku Wessex objął przewodnictwo w heptarchii, zawdzięczając to w dużej mierze inwazji wikingów na państwa anglosaskie. Za panowania króla Alfreda Wielkiego (871-899) Wessex jako jedyny nie został podbity przez duńskich najeźdźców. Do 1066 roku Wessex był przewodnim królestwem anglosaskim i jako takie Królestwo Wessex utożsamiane było z Królestwem Anglii. Dopiero w 1066 roku po podboju dokonanym przez Wilhelma I Zdobywcę potęga Wessex została zniszczona, a Królestwo Anglii stało się oficjalną nazwą państwa.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa królestwa pochodziła od staroangielskiego West Seaxe (Sasi zachodni), którego używano dla odróżnienia terenów przez nich zasiedlonych od ziem Eealdesaxe (starych Sasów), zamieszkujących, znajdującą się w Niemczech, Saksonię[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
|
||||||||
